Ι.Μ. ΜΑΝΗΣ: Ο φόβος του Θεού τυγχάνει εξόχως διδακτικός και ευεργετικός. Αποτελεί βιβλική αρχή και πρεπόντως ανακηρύσσεται ως «αρχή σοφίας», από τον προφητάνακτα Δαυίδ: «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου» (Ψαλμ. 110,10) και στη συνέχεια, την ίδια έννοια βρίσκουμε και στις «Παροιμίες» του Σολομώντος: «Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου, σύνεσις δε αγαθή πάσι τοις ποιούσιν αυτήν» (Παροιμ. Σολομ. 1,7).
Στη δε «Σοφία Σειράχ», η έννοια αυτή, του φόβου του Θεού, αναπτύσσεται διεξοδικότερα: «Φόβος Κυρίου δόξα και καύχημα, και ευφροσύνη και στέφανος αγαλλιάματος˙ φόβος Κυρίου τέρψει καρδίαν, και δώσει ευφροσύνην και χαράν και μακροημέρευσιν… φόβος Κυρίου δόσις παρά Κυρίου, και επ’ αγαπήσεως τρίβους καθίστησι… αρχή σοφίας φοβείσθαι τον Κύριον… πλησμονή σοφίας φοβείσθαι τον Κύριον… στέφανος σοφίας φοβείσθαι τον Κύριον… ρίζα σοφίας φοβείσθαι τον Κύριον» (Σοφ. Σειρ. 1, 11-20). Είναι όπως αποκαλύπτεται, λόγοι αυθεντικοί, ρήματα ζωής, λέξεις μετρημένες. Φόβος Θεού, που σημαίνει σέβας και αγάπη προς τον Δημιουργόν Θεόν και πιστή εφαρμογή των εντολών Του.
» Διαβάστε Περισσότερα στο Vimaorthodoxias.gr
Τελευταία Επεξεργασία: