Ξεσάλωσε η Τουρκία : Ο Ερντογάν βάζει στο στόχαστρο ελληνικά νησιά-Η Άγκυρα αναζητά εναγωνίως μια αφορμή για σύγκρουση, σε σημείο που δεν διστάζει να βάλει μπροστά την… μονταζιέρα δημιουργώντας στρατιωτικές βάσεις σε ελληνικά νησιά. Η Τουρκία βρίσκεται υπό κατάρρευση και ο Ταγίπ Ερντογάν αναζητά μια σανίδα σωτηρίας ακόμη και αν χρειαστεί να «τινάξει» στον αέρα την ειρήνη στο Αιγαίο.
NEWS – Αυτή τη φορά, η τουρκική μονταζιέρα πήρε… φωτιά καθώς μέσα από την ιστοσελίδα doguakdenizpolitik.com, η οποία ελέγχεται από την τουρκική ΜΙΤ, η Τουρκία στοχοποιεί στα «ίσια», ελληνικά νησιά ζητώντας την αποστρατικοποίησή τους.Τα νησιά που στοχοποιεί ευθέως είναι μεταξύ άλλων η Θάσος, η Μεγίστη, ο Άγιος Ευστράτιος, τα Ψαρά, η Σαμοθράκη, η Λήμνος, η Λέσβος, η Χίος, η Ικαρία, η Σάμος, η Αστυπάλαια, η Κάλυμνος, Πάτμος, Κως και η Ρόδος.
Όλες οι ειδήσεις από το newsellada.gr
Yaptığımız çalışmada özellikle Rodos, İstanköy, Midilli, Sakız ve Sisam adalarındaki askeri üsler ve karakolların sayısı dikkat çekmektedir.
Herke-İleki-İleryöz-İlipsi pic.twitter.com/Ohg4NbuVzJ
— Doğu Akdeniz Politik (@akdenizpolitik) November 18, 2020
📌 ÖNEMLİ !
🔴 Gayri Askeri Statüde Bulunan Adalardaki Kara, Hava ve Deniz Üsleri
Yunanistan, söz konusu adalarda çeşitli askeri tahkimatlar kurarak uluslararası anlaşmaları ihlal etmiş, görmezden gelmiştir.
Ahikerya-Batnoz-Bozbaba-Çoban pic.twitter.com/9O8keh3PzM
— Doğu Akdeniz Politik (@akdenizpolitik) November 18, 2020
Όπως αναφέρουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που το ανήρτησαν, «Η Ελλάδα παραβίασε τις διεθνείς συμφωνίες και την αγνόησε δημιουργώντας διάφορες στρατιωτικές οχυρώσεις στα προαναφερθέντα νησιά».
Και μέσα σε όλα αυτά, μάλλον έπεσε… βαριά η πρόθεση της Ελλάδας να αγοράσει τα F-35 και πλέον η Άγκυρα δεν διστάζει να απειλήσει ανοιχτά για χρήση των S-400!
Η κίνηση αυτή είναι μία από τις πολλές των τελευταίων ημερών, με την Άγκυρα να προσπαθεί να διαιωνίσει την ένταση και να ζητά ολοένα και πιο παρεμβατικά αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, για να επωφεληθεί η ίδια.
Φυσικά, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι πάντα σε ετοιμότητα και δεν θα διστάσουν να απαντήσουν με τον κατάλληλο τρόπο αν και εφόσον η Τουρκία δείξει διάθεση να τραβήξει το σκοινί περαιτέρω…
Η Τουρκία πλησιάζει στα όρια της πολιτικής έκρηξης
Εχουν περάσει 18 χρόνια από τότε που το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σόκαρε το κοσμικό κατεστημένο της Τουρκίας και ανήλθε στην εξουσία. Το ότι οι ισλαμιστές κέρδισαν μία τεράστια πλειοψηφία στο τουρκικό Κοινοβούλιο αντανακλούσε λιγότερο τον θρησκευτικό προσανατολισμό του εκλογικού σώματος εκείνη τη χρονική στιγμή και περισσότερο την αποστροφή του τόσο για τη διαφθορά του κατεστημένου όσο και για την κακοδιαχείριση των οικονομικών από τους κυβερνώντες πολιτικούς.
Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 18 μηνών, η Τουρκία είδε τα ξένα συναλλαγματικά της αποθέματα να αιμορραγούν και μέσα σε μόλις μία ημέρα, τον Φεβρουάριο του 2001, η τουρκική λίρα υποχώρησε κατά το ένα τρίτο της αξίας της έναντι του αμερικανικού δολαρίου.
Γρήγορη προώθηση στο σήμερα: Παρότι κάποτε η κοσμική μεσαία τάξη έβλεπε στον Ερντογάν ένα ανέκδοτο ως προς την ενδημική διαφθορά, σήμερα ο πρόεδρος – δισεκατομμυριούχος έχει την άτιμη… τιμή να έχει αναδειχθεί στον πιο διεφθαρμένο πολιτικό της σύγχρονης τουρκικής ιστορίας. Οι Τούρκοι μπορεί να το αγνοούσαν αυτό, αν δεν υπέφεραν: Η πρόσφατη υποχώρηση της τουρκικής λίρας αποτελεί τη χειρότερη εβδομαδιαία επίδοσή της εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες. Ενώ κάποτε ο Ερντογάν θα μπορούσε να κατηγορήσει το κατεστημένο για τη στασιμότητα και την ύφεση, ο δικτατορικός του απόλυτος έλεγχος της εξουσίας σημαίνει ότι πλέον δεν μπορεί να υπεκφεύγει της προσωπικής του ευθύνης.
Μεγάλο μέρος της προσπάθειάς του να πυροδοτήσει περιφερειακές συγκρούσεις μοιάζει υπολογισμένο ώστε να εκμεταλλευθεί το εθνικιστικό αίσθημα της κοινωνίας και να αποσπάσει το βλέμμα της από τις αποτυχίες της ηγεσίας του. Σίγουρα, ο Ερντογάν γνωρίζει ότι η εκλογική ήττα του κόμματός του το 2019 στην Κωνσταντινούπολη συνέπεσε με την προηγούμενη υποχώρηση της αξίας της λίρας.
Καθώς βάλλει εναντίον της Ελλάδας, της Κύπρου, της Συρίας, του Ιράκ, της Αιγύπτου, του Ισραήλ και της Αρμενίας, ο Ερντογάν παίρνει θέση στη μακρά λίστα των δικτατόρων που προκάλεσαν συγκρούσεις για να στρέψουν τα βλέμματα μακριά από την εγχώρια οικονομική αποτυχία και διαφθορά: Σίγουρα, τέτοια ήταν η περίπτωση του Σιάντ Μπαρέ, ο οποίος, το 1977, διέταξε της σομαλικές δυνάμεις να εισβάλουν στην Αιθιοπία.
Οικονομικές αναταραχές προηγήθηκαν επίσης της εισβολής του Αργεντίνου προέδρου Λεοπόλντο Γκαλτιέρι στις Νήσους Φώκλαντ το 1982. Το 1990, ο Σαντάμ Χουσεΐν διέταξε τα στρατεύματά του να εισβάλουν στο Κουβέιτ, ώστε να λεηλατήσει τα πετρελαϊκά του αποθέματα, καλύπτοντας ταχέως τον οικονομικό «λάκκο» που είχε σκάψει ο ίδιος για τον εαυτό του. Καθένας από αυτούς τους ηγέτες είδε τελικώς την καριέρα του να τελειώνει στην εξορία, τη φυλακή ή την αγχόνη.
Ο Ερντογάν θα έχει λάθος αν πιστέψει ότι θα αποτελέσει ιστορική εξαίρεση: Η επιχειρηματική κοινότητα τον έχει σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει. Ενώ οι Κούρδοι βρήκαν κάποτε κοινό τόπο στον θρησκευτικό συντηρητισμό του Ερντογάν, ο κυνισμός του τελευταίου και η εθνοτική έχθρα οδήγησαν και αυτή την κοινότητα να αποσύρει τη στήριξή της. Ο σουνιτικός ισλαμισμός του Ερντογάν οδηγεί και τη θρησκευτική μειονότητα των Αλεβιτών, που αποτελεί περίπου το 25% του πληθυσμού, στην αντιπολίτευση. Ούτε μπορεί να περιμένει την όποια στήριξη από τους συγγενείς και τους φίλους των άνω των 100.000 πολιτικών αντιπάλων του που έχει φυλακίσει.
* Ο κ. Michael Rubin είναι ερευνητής στο American Enterprise Institute της Ουάσιγκτον.
Ο Μπάιντεν ετοιμάζεται να έρθει πιο κοντά με την Τουρκία και να πετάξει τους ρώσους
ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ: Η Τουρκία προετοιμάζει κρίση με »όπλο» τους αλλοδαπούς
Τελευταία Επεξεργασία: